odziać

odziać
глаг.
• надеть
• одевать
• одеть
* * *
odzia|ć
\odziaćny сов. уст. одеть, нарядить;

nędznie \odziaćny бедно одетый

+ ubrać, przyodziać, okryć

* * *
odziany сов. уст.
оде́ть, наряди́ть

nędznie odziany — бе́дно оде́тый

Syn:
ubrać, przyodziać, okryć

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Смотреть что такое "odziać" в других словарях:

  • odziać — dk Xb, odzieję, odziejesz, odziej, odział, odziali a. odzieli, odziany odziewać ndk I, odziaćam, odziaćasz, odziaćają, odziaćaj, odziaćał, odziaćany, przestarz. «ubrać kogoś w coś, sprawić komuś ubranie; okryć, przyodziać» Nędznie odziany… …   Słownik języka polskiego

  • odziać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. odziewać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odziewać się – odziać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odziewać samego siebie; ubierać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odział się niedbale. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odziewać — → odziać …   Słownik języka polskiego

  • oblec — I dk XI, obleclokę (obleclekę), oblecleczesz, obleclecz, obleclókł (obleclekł), oblecleczony, obleclókłszy (obleclekłszy) oblekać ndk I, oblecam, oblecasz, oblecają, oblecaj, oblecał, oblecany, przestarz. «ubrać kogoś w coś, włożyć coś na kogoś… …   Słownik języka polskiego

  • ubrać — dk IX, ubiorę, ubierzesz, ubierz, ubrał, ubrany ubierać ndk I, ubraćam, ubraćasz, ubraćają, ubraćaj, ubraćał, ubraćany 1. «włożyć na kogoś albo na coś ubranie, obuwie, nakrycie głowy itp.; odziać» Ubierać dziecko, lalkę. Ubrać kogoś w nową… …   Słownik języka polskiego

  • odziewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odziewaćam, odziewaća, odziewaćają, odziewaćany {{/stl 8}}– odziać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIb, odzieję, odzieje, odział, odziali || reg. odzieli, odziany, rzad.{{/stl 8}}{{stl 7}}, to samo co ubierać: Odział go …   Langenscheidt Polski wyjaśnień


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»